Nie należy go pomijać. Ten pierwszy, po przerwie nocnej posiłek jest bardzo ważny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu niezależnie od wieku, dlatego też powinniśmy zadbać o jego odpowiednią wartość kaloryczna, jak i prawidłowe komponowanie.

Śniadanie powinno dostarczać nam ok. 25% energii potrzebnej na cały dzień. Posiłek ten powinien zawierać produkt zbożowy( pieczywo, płatki owsiane, musli), które będzie stanowiło źródło węglowodanów, produkt mleczny( jogurt, ser) lub chudą wędlinę, jajko lub rybę, gdzie znajdziemy pełnowartościowe źródło białka. Warto też w takim posiłku przewidzieć warzywa lub owoce dostarczające dużą ilość witamin, jak również oliwę z oliwek, orzechy, stanowiące dobre źródło tłuszczu i kwasów omega-3.

Spożywanie śniadań wykazuje korzystny wpływ na nasze zdolności intelektualne, fizyczne, poprawia nasze funkcje poznawcze , pamięć krótkoterminową oaz przyśpiesza tempo naszego metabolizmu.

Warto zauważyć również, ze jeżeli nie odczuwamy w godzinach porannych głodu, nie oznacza, to że należy pomijać ten posiłek. Takie odczucie jest efektem spowolnienia naszego metabolizmu w godzinach nocnych.

Pomijanie tego posiłku spowolni tempo naszego metabolizmu, zwiększy prawdopodobieństwo spożywania wysokoenergetycznych przekąsek, takich jak cukierki, słodzone napoje co zwiększy prawdopodobieństwo przejadania się w ciągu dnia, a tego przecież nie chcemy;)

Śniadanie jest istotnym elementem naszego prawidłowego odżywienia oraz prowadzenia zdrowego stylu życia, nie rezygnujmy z niego.

W badaniach przeprowadzonych wśród młodzieży stwierdzono, iż u młodzieży, która spożywała posiłki regularnie ryzyko nadwagi lub otyłości zmniejszało się w stosunku do rówieśników, którzy opuszczali ten posiłek.

Źródło:
A. E. Zwierzchowska. Fakty i mity o jedzeniu. Wydawnictwo ZPR Media 2017
B. https://ncez.pzh.gov.pl/abc-zywienia/ilosc-posilkow-i-ich-omijanie/
c. J. Mazur (red.), Zdrowie i zachowania zdrowotne młodzieży szkolnej w Polsce na tle wybranych uwarunkowań socjodemograficznych. Wyniki badań HBSC 2014. instytut matki i dziecka, warszawa 2015, s. 139-143.